HAKKIMDA

Yemek yapmayı oldum olası hep çok sevmişimdir.belkide memleketimin verdiği bir özelliktir bu bilemiyorum.Ama hep mutfakta olmak bana büyük bir keyif verdi.Helede sıkıntılı günlerimde mutfağım dert ortağımdır benim.Arkada çalan radyonun sesiyle bir şeyler yapar sıkıntılı anlarımı düşünmemeye çalışırım.

Bende ki bu mutfak hevesi küçüklükten başlar aslında ablalarımı mutfakta yemek yaparken gördüğümde bende heveslenir yanlarında dolaşır yardım etmek isterdim.Ama her seferinde küçük olduğum için kapı dışarı edilirdim.Taaa ki onlar evleninceye kadar :).ablalarım teker teker evlenip gidince mutfak bana kaldı.Annem yaşlı olduğu için yaptığım yemekleri hep güzel olmuş der beni heveslendirirdi.Bu şekilde yemek yapma azmim de artmış oldu.Sonrasında üniversitedeki arkadaşlarım adımı hacer anne koyunca artık dedimki kim tutar beni :)
2009 da eşimle evlenince ve eşimin aldığı kilolarla ne kadar iyi bir aşçı olduğum tescillenmiş oldu.

Aslında bu kadar yemek yapma merakım isteğim olduğu halde ben niye bir blog açmada geç kaldım bilmiyorum.Belkide bu blog işini yürütemem diye çekindim korktum.Ama artık yeter diyorum ve başlıyorum hayırlısıyla inşallah.Rabbim yüzümü kara çıkartmasın.
Benden bu kadar umarım bundan sonra paylaşmış olduğum tariflerim ve yazılarımı beğenirsiniz.Hepiniz Allaha emanet olun.Yüzünüzden gülümseme hiç eksik olmasın inşallah...